Home & Actueel
de waterTon
dagboek & EKR
peddeltechnieken
Corsica
Verbazing
Overijsselse Vecht
Zeekamp 2009 & 2008
CV
links & contact

De Corsica van Perseption is mijn wildwaterbootje. Hij is 314 cm lang en dat is kort vergeleken met mijn zeekajak ShoreLine van NorthStar 485 cm lang is.

Hieronder ons standaard Kanoleu't rondje. We starten bij Ico's place: "KBT" en gaan (op de kaart linksom) in de Nieuwe BornseBeek de balgstuw af. Dan over de Bornsebeek en de Lole naar de vistrappen de Oude BornseBeek op tot we uitstappen. Daar pauzeren en dan overdragen naar de Nieuwe BornseBeek. Dit rondje is ruim 8 km.Het plaatsje links beneden is Zenderen.

 

Wildwater & het zwembad

         

Allemaal Kanoleut

De meeste aandacht lijkt te gaan naar de zeekajak. Maar de wildwaterboot (Corsica) is van een even groot belang. Als je in de zeekajak even niet peddelt, dan ga je gewoon recht door. In de Corsica is dat niet het geval, één slag uitrusten en je kano-neus wijst naar de andere kant en je ligt stil. 

Ga je een tocht varen met de Corsica, dan moet je gewoon doorpeddelen, even rusten is er niet bij. De ShoreLine en de Corsica wel ongeveer even breed. Maar de wildwaterpeddel een stuk zwaarder dan de carbonpeddel van de zeekajak. In de zeekajak hoef je je niet af te zetten op rotsen, in een wildwaterboot moet je jd peddel soms als hefboom gebruiken.

2008, mijn verjaardag in het zwembad

Aan het einde van een les wordt er soms even aan "kano-polo" gedaan. Pak de bal, gooi hem naar een kano-maatje en Goal! 

Maar als je de bal speelt ram dan niet de ribben van een tegenspeler. Dat is niet prettig. Doordat ik op mijn verjaardag letterlijk aangevaren ben, kon ik 6 weken niet meer varen. Daarna ging het wel weer enigzins, maar tot eind februari 2009, dus na 10 weken heb ik daar nog last van gehad.

1 Februari 2009, het vroor 2 graden en wij waren op de BovenVecht, net even over de grens aan het varen.

Nou ja varen, het was ook over bomen klimmen en er onderdoor, af en toe zelfs uitstappen. Met koude vingers en tenen, maar wij deden het.  

De hoogte van de stuw werd vooraf (uit de kano natuurlijk) beoordeeld door Michiel of Ico, die er dan als eerste overheen gingen. Waarna ze ons opwachten om ingeval van nood te kunnen helpen.

Ons gezelschap bestond uit 7 personen te water en onze begeleider Hans, die ons beloerde door camera en video. Hij was tevens onze noodvoorziening, zodat als er iets mis zou gaan, in elk geval transport zou zijn. Maar er ging niets mis, we bleven allemaal overeind.

Bij de derde stuw waren we blij dat er een open schuur was waar we even iets konden bijkomen. 

Na deze laatste stuw nog even verder en we mogen er uit in Metelen. We hebben het gehaald met ijs op de boten en blauwe vingers. We dat waren behalve Ico en Michiel, Dörte en Hugo (14), Koen & Iljits en mijn persoontje. 

De Corsica erbij, als 2de bootje????

Nou, nee dus. De technieken die je in de wildwaterboot nodig hebt, zijn gelijk  aan die van de andere kajak. Maar je leert beter je evenwicht te herstellen, Want die steen die je uit je evenwicht gooit, komt altijd onverwachts.

 

 

 

We zijn met 9 personen, waaronder 3 die het voor de eerste keer doen.

Onze veurzitter test het water en helpt (Iljits)

Dorte & Hugo gaan erg lekker.

Allemaal (aleen ik niet) gaan ze van de stuw af

Maar om gaan gebeurt ook en een lekke boot wordt door bestuursleden gerepareerd.

Pauzeren en verder gaan.

Langs de molen in de zonneschijn, vorig jaar in een sneeuwbui. Dit was fijner.

Spullen worden te drogen gehangen en daarna gaan we een hapje eten.

Deze fiets hebben we maar laten staan.

  Een ander verslag staat in mijn weblog.