Dit dagboek heeft in Peddelpraat mei 2009 (nr.222) gestaan.

Uit waterTon’s  dagboek (2009).

(7 gebeurtenissen in 13 dagen, zeekajak & wildwaterboot, Nederland en Duitsland), 105 km)

Mijn kano‘s hangen in de garage, ik vervoer ze op het autodak naar de startlokatie en terug.

2009 ging langzaam van start, vaar-vertraging door ribblessure en dichtgevroren Overijsselse Vecht. Later gevolgd door drievoudige pecht in februari.

02-03-2009, Maandag, de Vecht
Om betaald parkeren in Hardenberg te vermijden, stap ik nu in bij de stuw “de Koppel” (Raai: 12,6). Nu kan ik naast de kanosteiger komen, geen gesjouw dijk af- en op. Vandaag is mijn 5e trainingstocht. Mijn conditie wordt weer beter. Ik vaar tegen de stroom, de Vecht op. Snelheid en afgelegde meters zie ik op de GPS, dat is makkelijker dan bij elke km-raai-paal de minuten op het horloge te onthouden en daar mee te rekenen.

Bij de Wiilem Alexanderbrug tref ik weer het paartje zwanen. Ze zijn al zo aan mij gewend dat ik ze op korte afstand kan passeren. Ze maken weer piepende knor-geluidjes tegen me. Ook de aalscholvers zijn er. Bijna allemaal hebben ze een wit veertje links onder, ik noem dat het ‘bakboord’veertje. Ook de torenkraaien zijn al aan het nestelen onder de brug bij Ane. Futen en kivieten zijn ook duidelijk aanwezig.

 

		07-03-2009, Steinfürter Aa
05-03-2009, Donderdag, Waver, Angstel & Amstel In Utrecht Hendra opgehaald en samen gaan we naar “De Ronde Venen” in Vinkenveen. Haar kano ligt daar en gaat straks naar Joure. Een halve eeuw geleden heb ik ook rond Vinkenveen gevaren, nu een hernieuwde kennismaking. We varen over de plassen en na een overdraging op de Winkeldijk zijn we in de Amstel. Varend op de grens van ZuidHolland en Utrecht zien we in de verte de contouren van grootAmsterdam. De Arena is er prominent naast de andere hoge gebouwen daar in de buurt. Hier varen en uitkijken over de dijken naar de lager liggende polders, is dat wel heel anders dan in Overijssel waar je tegen de dijken op kijkt. Wat ook anders is dat het geluid van vliegtuigen het wint van het gekwaak van opvliegende eenden. Opgemerkt: “Bij een eendenpaartje vliegt de woerd als eerste op, de eend volgt kwakend! Zit er een tweede woerd bij (triootje), dan kwaakt die 2e woerd ook”Ik vond dat er erg weinig variatie was in de soorten vogels. In dat groene hart zouden ze bomen moeten planten om de eentonigheid van al die weilanden te doorbreken. Via Uithoorn en Mijdrecht komen we na 33,5 km gevaren te hebben weer terug bij de auto. Beide kano’s op het dak, Hendra thuis afleveren en terug naar Hardenberg.		Dit weekend weer interregionaal peddelen met onze Duitse vrienden van de BootsClubNordhorn. Net als voorgaande jaren waren er weer veel “Kanoten” uit Osnabruck en Steinfurth. De organisatie van BCN is weer voortreffelijk. 35 wildwaterkano’s en één Prion zeekajak werden (deels met BCN-busjes) vervoerd naar het beginpunt in Schulze-Nüning. Bootjes te water en varen maar, peddelen is nauwelijks nodig. Meedrijvend kwam de snelheid soms wel op 5 km/uur. Het weer was geweldig, de eerste zonnebril kanodag. In het mooie Burgsteinfurth moesten we overdragen bij het Wasserschloss, later wil ik daar nog eens kijken..   Na een paar leuke stroomversnellinkjes met heel veel sneeuwklokjes aan de oevers, wilde ik even op de anderen wachten. Ik dacht me veilig te kunnen vasthouden aan een tak, maar ik had de tak stroomopwaarts vast. De stroming duwde de kano onder me weg, ik ging om. Gewoon eigen schuld, dikke bult, maar wel koud. Zo werd ik de eerste die een nat pak haalde, later volgde er nog vier anderen. We hebben ruim 14 km gevaren.

 

                                               07-03-2009, Zaterdag, zwembad Goor
Onze laatste zwembadtraining. De vorige training zal ik nooit vergeten, want die was heel speciaal omdat mijn eerste eskimorol lukte. Ta, ta, ta! ……..ik kwam helemaal alleen weer boven (wel met een beetje hulp van de zwembadbodem), maar het was gelukt. Wat een kick was dat, wat een adrelinestoot, alsof je de Elf Stedentocht hebt uitgereden op je 67ste. Deze avond de laatste kans. Onze jongste deelnemer is Hugo (15 jaar) hij maakte eskimorol, na eskimorol. Bij mij lukte het nu vijf keer achter elkaar, zonder hulp van de zwembadbodem. Dit keer geen adralinestoot, maar het was wel geweldig.

                                  08-03-2009, Zondag, Dinkel
Weer op weg met de BCN. Helaas, de weerprofeten hadden gelijk, het regende aan een stuk door. Toen we instapten werd het gelukkig droog en later werd het zelfs mooi weer. Vandaag was ik niet de enige Hollander, er waren nog 3 andere Kanoleu’ters. En op de Dinkel zagen we ww-vaarders uit Deventer en Zutphen. Afstand vandaag ook ruim 14 km.

 

12-03-2009, Donderdag, Joure De weersverwachting was hopeloos, het zou de slechtste dag van de week worden. Maar de logeerpartij van Hendra haar kano zou maar een week duren, dus beide kajaks op dak en Hendra van station Hardenberg  gehaald. Wel even bij mij thuis wat gedronken, Hendra kwam tenslotte per openbaar vervoer uit Utrecht. Samen naar Joure, naar KV “de Kanoniers”. We zijn zoals gebruikelijk de alleen op het water.		We vertrekken in westelijke richting,  tegen de wind in, over de Langwarder Wielen. Dan noordelijk naar Aldhôff en in een grote bocht naar de Goalïngarypstarpuollen. En zakken dan af via Broek naar de kanovereniging. Onderweg veel baltsende futen gezien en ooievaars op een nest. Net genoeg tijd om een pizza te halen voordat Hendra de sleutel kreeg van de kanoloods. Vandaag 22 km gevaren, maar door golven en wind zeker zo inspannend als het rondje Vinkenveen.

 

Euregio Kano Rally 15 mei 2008, het eerste lustrum.

Al weer voor de derde keer het tentje opgezet op het terrein van de "Bootsclub Nordhorn" (BCN). Ik ben op tijd, maar dat is geen kunst, want ik woon om de hoek. Hardenberg - Nordhorn is net een halfuurtje met de auto. Ik zie nieuwe gezichten en onbekende boten. Er is een zestal van KV "de Frosken'' uit Drachten. Ik ontdek nieuwelingen uit Zoetermeer, Celle, Boekelo en ....  

de tenten van 2008, verzameld door Eduard van Dijk

Net als de tenten zijn opgezet begint het te non-stop te regenen. Dat is nou jammer, dit keer geen tocht door de grachten van Nordhorn na het oversteken van de Vechtesee.

De BBQ wordt al opgesteld en met een glas wijn of bier maken we kennis en met oude kennissen wordt bij gepraat. Uit Osnabrück tref ik Werner en Martin, die ik al vaker trof bij de BCN. Het Euregio gebeuren begint eigenlijk al in de eerste week van Maart. De Kleinflusstouren 2009 werden gevaren op de Steinfürter Aa en de Dinkel. Terwijl het buiten aan een stuk regent, nuttigen we onder het afdak of binnen het vlees en de worst van de BBQ, samen met heerlijke salade.

Rond elf uur waren de meesten en ook ik, al naar hun slaapplek vertrokken. Rond half twee werd ik wakker omdat de regen was opgehouden. Na een heerlijk vogelconcert werd ik wakker, het is fantastisch weer, zonnig en droog. De kano gevuld met alles wat ik nodig denk te hebben en de tent met de rest in de auto. Dan het ontbijt, heerlijke Duitse broodjes, allerlei soorten beleg, klasse.

 

We werden we weggeschoten door de burgermeester van Nordhorn.

Een half uurtje varen naar de ''Grenzschleuse'' en daar stappen we de eerste keer uit. De zeer stijlle helling op naar de auto's met de kanotrailers. Dat scheelt 3 keer over te dragen.

Na 3400 meter de boten afladen en verder peddelen, ruim een kwartier later weer er uit, boot op de kant, wieltjes er onder, 80 meter verder er weer in. En dat ging zo nog ruim tien keer. 

Onderweg een meerkoet met eieren in het nest gefotografeerd en een dam.

Ik zie twee visarenden vliegen en schrijvertjes en futen op het water. Je kunt diep in het water zien, hoe de waterplanten als een onderwatertuin het kanaal tot een belevenis maken. Ook hele vreemde beesten zie je, bijvoorbeeld, een krokodil en een lokeend.

Deze beesten waren van onverwoestbaar plastic. Vele vaarders hebben ze gezien en de laatsten hebben ze achter hun kano mee gesleept, waardoor ze echt de allerlaatsten werden.

Ik heb nu ook fot's van anderen gekregen. Edu, Martin & Werner, bedankt. Hierdoor krijg je een andere kijk op alles wat er zo rond het kanaal te zien is. Bijvoorbeeld , een stel sluisdeuren in de berm., een grensslagboom en een richtingbord.

Bij de laatste overdraging wachten we op de laatste vaarders, zodat we tenslotte als een lang lint van kanovaarders Almelo binnen varen. 

De organisatie heeft de auto's met kanotrailers al klaar staan om onze boten terug naar Nordhorn te brengen. Een paar peddelaars konden al met die auto's mee, voor de overigen kwam een echte autobus.

Er waren 11 kluunplaatsen van gemiddeld 55 meter (excl. de ''Grenzschleuse''). Als ik de tijd van overdragen van de totaaltijd van 7:40 af trek, heb ik toch 4,5 uur echt gevaren. Het was een mooie dag geweest.